Heihof

Uit Amiepedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Heihof in de jaren '50

De Heihof, ook wel Strijthagenhof genoemd is een monumentale hoeve. Schilderachtig gelegen tegen de beboste helling aan het einde van de Bodemsweg, vlakbij de Ambyerheide. De schuur aan de veldzijde op opgetrokken in zogenaamde speklagen, dat wil zeggen afwisselende lagen van baksteen en mergel. De geschiedenis van de Heihof begint vele eeuwen terug.

Geschiedenis

De eerste vermelding dateert van 1406, toen de Heihof als leengoed van het Huis van Valkenburg bewoond werd door Johan of Arnt van 't Zievel. Deze familie was ook eigenaar van Huize Severen. In 1537 ging de Heihof over in handen van Gerard van Strijthagen en wordt sindsdien ook wel Strijthagenhof of Strijthagensleen genoemd. Kort na 1537 komt de Heihof in het bezit van de Duitse orde van Alden-Biesen. Achtereenvolgens worden daarna als leenman c.q. leenheer vermeld:

  • 1617 Nicolaas Cortenbach te Meerssen.
  • 1631 Jaspar Ulrich van Hoensbroeck.
  • 1657 Godfried graaf van Geleen.
  • 1720 Jacob van Mewen.
Heihof in 1780

Eigenaars van 1720 tot heden

In 1720 is Heihof in het bezit van Elisabeth Sibilla Pain et Vin, weduwe van Adriaan Hendrik van Slijpe en erfgename van Severen. Haar dochter Sibilla Beatrix van Slijpe verkoopt in 1750 de Heihof aan Maarten Hons. In de Publications van 1884 staat hierover de volgende passage: "Is aangebracht in 1780 door Merten Hons het Strijthagensleen, groot 35 bonders in een stuk, daarop staande een woonhuis met schuur en stallen genaamd de Heihof, met enen koolhof, zijnde dit alles aangekocht den 29 juli 1750 van Sibilla Beatrix van Slijpe. Dit leen grenst ten zonnenopgang de Meerssenerheide en de heerlijkheid Bergh". In 1762 is de Heihof een Staats leenhof en in bezit van Maarten Hons en zijn zoon Jan. Omstreeks 1850 is, volgens overlevering, de Heihof gedeeltelijk afgebrand. Ook in 1942 brak brand uit. Binnen drie dagen was er alweer vergunning voor de herbouw. Er werd een oude droogschuur van een steenfabriek gekocht en met de afbraakmaterialen werd de hoeve weer opgebouwd. Thans is de Heihof verdeeld in twee hoeven. In het zuidelijk gedeelte woont sinds 1917 de familie Muyters. Het noordelijke gedeelte werd bewoond door de familie Hermans, die er schapenteelt bedreef. Daarna woonde er de familie Bessems. Sinds 1930 wordt dit gedeelte bewoond door de gebroeders Vliekx.

Verbouwingen

De dichtgemetselde poort in 1967

Op de binnenplaats wijst de sluitsteen boven een dichtgemetselde poort, met het jaartal 1743, op een verbouwing. In de negentiende eeuw heeft men nog de lange schuur met de karakteristieke speklagen aangebouwd. Recentelijk is de boerderij voor een groot deel gerestaureerd.

Mergelwinning

In een der stallen bevindt zich een put van mergel en baksteen, met een diepte van maar liefst 42 meter. Op een diepte van 30 meter heeft men vanuit de putwand gangen uitgehouwen in de mergel en over een oppervlakte van honderd vierkante meter mergelblokken gewonnen. Zij werden waarschijnlijk deels voor de bouw van de schuur gebruikt.

Inscripties mergelput

De put, die thans met beton is afgedekt, werd in 1965 onderzocht en opgemeten. In de wanden van de gangen trof men tal van inscripties aan. In het artikel Grote geheim van de Heihof is meer informatie over deze inscripties te vinden.

Zie ook