Historie van C.V. De Sjlaaibök 4: De Dansmarietjes

Uit Amiepedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Logo van het 66-jarig jubileum

De Sjlaaibök hebben sinds het begin van de zestiger jaren van de vorige eeuw een eigen groep Dansmarietjes.

In het Maastrichtse zijn de Sjlaaibök de enige vereniging die zo ‘n lange traditie met dit typische Reinlandse Carnavalsfenomeen in stand houden.

Het eerste idee

Zes dansmarietjes in 1962

“Mariechen Tanz” moet het toenmalige lid van de Raad van Elf Felix Savelkoul gedacht hebben toen hij zijn idee bij de Sjlaaibök ter tafel bracht. En Felix maakte er wat van: er werd een groep van zes jongedames bereid gevonden om hun beste beentje voor te zetten voor het Ambyse Carnaval. Wekelijks kregen ze les van balletstudio Haken en men ging met veel succes op diverse concoursen, tot aan Keulen toe. En dat is toch wel de bakermat van de “Mariechen”






Training

Opvoering van de dansmarietjes op de zitting van 1972

Gelukkig zijn er sinds die tijd altijd dames gebleven die de rol van dansmarietjes hebben vervuld al hebben zij niet de trainingsmogelijkheden gehad die de dames toen hadden. Sinds het begin van de zeventigerjaren wordt de opleiding verzorgd door gestopte dansmarietjes die hun ervaring doorgeven aan een jongere groep. Zeker herkenbaar voor de huidige generatie, want in 2021 staan zo ongeveer 15 jaar de dansmarietjes onder de bezielende leiding van Monique Lamberty-Ritservelt.


Het instuderen van een dans begint meestal na de zomer met het uitzoeken van de muziek en het samen maken van de choreografie. Daarna begint het oefenen. En de dames blijven maar oefenen, van september tot in januari, zodat ook echt alles perfect gelijk gaat. Natuurlijk wordt er veel gelachen tijdens de repetities, maar naar mate de zittingen in zicht komen wordt het bloedserieus, want daar doen ze het allemaal op de eerste plaats voor: het dansen op de Ambyse zittingen, voor het Prinsenpaar van de Sjlaaibök!

De dansmarietjes staan er altijd gekleurd op


Nog een andere taak voor de dansmarietjes

Naast het dansen begeleiden de dames ook het Prinsenpaar en de Raad van Elf bij de diverse bezoeken aan zusterverenigingen en natuurlijk wordt ook daar gedanst. Steeds blijkt dan weer een grote belangstelling en bewondering van het aanwezige publiek. Ook tijdens de Carnavalsdagen zijn ze tijdens de rondgang er vaak bij. Echter niet altijd of op elk moment: als de meisjes nog “piepjong” zijn moeten ze uiteraard op tijd naar huis, maar zeker als ze ouder worden willen ze ook wel eens met vrienden en vriendinnen op stap. Binnen de raad is er één persoon verantwoordelijk voor het wel en wee van de dames: een grote chapeau voor Ber Schuimer, die vele jaren waakte over zijn “meidskes”, zoals een goed huisvader betaamt.



Nóg een hoogtepunt

Dansmarietjes op de Prinsenwagen in de optocht van 1981

Een ander hoogtepunt is toch wel de optocht, waarmee men op carnavalsmaandag samen met het Prinsenpaar en de Raad van Elf door Amie trekt. Het is wel vaak erg koud daarboven op die wagen, waardoor de dames soms wel een paar maillots over elkaar aan moeten trekken, maar dat maakt het plezier er niet minder op.


Kleding voor de Dansmarietjes

De kleding van de dansmarietjes is een nogal lastige en kostbare zaak voor de Sjlaaibök. De dames groeien immers en hun uniform dient als het ware mee te groeien. Er zijn dus van hetzelfde uniform meerdere maten nodig, inclusief de witte laarsjes. Als na verloop van tijd de oudere meiden stoppen, komen er jonge vervangsters en dan moet weer het een en ander in- of uitgenomen worden.

In 2018 zijn de dames in het nieuw gestoken door de Ajd Prinse Garde. Dit was een geste die ook gezien mag worden als een symbolisch “merci” aan alle Dansmarietjes. Men kan aan elk Ajd Prinsenpaar vragen wie “hun” Dansmarietjes waren: ieder weet nog exact hun namen, want er is altijd een hechte band tussen het Prinsenpaar en deze dames.

Dansmarietjes op de zitting van 2019





De inmiddels wijd en zijd bekende Dansmarietjes van de Sjlaaibök bestaat dank zij de tomeloze inzet van al die Ambyse Dansmarietjes en hun begeleiders. Achter de schermen wordt elk jaar hard gewerkt en soms ook wel eens een traantje gelaten als er iets eens niet lukt zoals gewenst. Maar het eindresultaat mag er altijd zijn en hier zijn de Sjlaaibök erg “gruutsj” op.


Zie ook