Jeugdcarnaval rond 1957

Jeugdcarnaval rond 1957 zijn jeugdherinneringen uit vervlogen tijden. Daarnaast de verschillen, maar ook de overeenkomsten, tussen de huidige tijd en het jeugdcarnaval in Amby eind jaren '50.

Carnaval ontwaakt in Amby

Het overwegend katholieke dorp Amby had in de jaren na de Tweede Wereldoorlog en beginjaren ’50 nog geen carnavalsvereniging. De vastenviering drukte toen nog een vast stempel op de jaarstruktuur en daar paste een uitbundig café- of straatfeest niet in thuis. ‘Wereldse’ invloeden gingen ook niet aan Amby voorbij en de eerste pogingen om tot de oprichting te komen van een carnavalsvereniging waren er wel, maar het duurde tot 11 oktober 1955 toen de CV De Sjlaaibök werd opgericht. Onder aanvoering van hun eerste prins, Prins Rie d'n Iersjte. (Limpens) trok in februari 1956 de eerste optocht door ‘Amie mien dörpke’.

Maar wat was er voor de schooljeugd?

De diverse cafés die Amby rijk was, boden vooral aan de volwassenen drie dagen lang een podium om zich feestelijk voor te bereiden op de Vasten, door middel van een bescheiden orkest en naderhand door de onvolprezen jukebox vol te stouwen met carnavalsliedjes. De jeugd, van zowel de lagere school als die van het vervolgonderwijs, die mocht op een houtje bijten. Natuurlijk gingen de opgeschoten jongeren wel al voorzichtig naar het café, maar georganiseerd werd er in de eerste jaren nog niks.

Straatcarnaval

Wat deden we dan? Vanuit de Pin verzamelden we ons, zowel op zondag- als op dinsdagmiddag, op de hoek van de Hagenstraat, Eindstraat en Dorpsstraat voor het pand van de Firma Soons Rolluiken. Maandagmiddag trok de optocht door het dorp. We waren ‘uitgedost’, verkleed noemde je dat. De jongens waren cowboy, indiaan, boer, clown, of jawel, neger. Er was geen enkel signaal, van niemand, dat deze uitdossing discriminerend was. Vandaag de dag denken we daar anders over. De meisjes speelden de rol van dansmarieke, van goede fee, roodkapje, of zelfs heks, of de vrouwelijke variant van diezelfde cowboy of indiaan. Er werd niet echt gekeken of ‘het pakje’ sjiek was. Nee. Meedoen was belangrijker dan de uitvoering van je kostuum.

De muziek

Het arsenaal liedjes dat we in 2020 kennen stond in geen enkele verhouding tot het aantal sjlagers die we in, laten we zeggen, 1957 zongen. Maar mogelijk met evenveel plezier werd dat schaars aantal toch ten gehore gebracht. En hoe….

Een frietje, limonaadje en dan naar huis

In een lange slinger, naast elkaar over de volledige breedte van de toen nog smalle Dorpsstraat trokken we zingend richting kerk om zowel bij café ‘ Duijckers’, ‘ De Pieter’,’ D’n Hans’ en voor de kerk bij ‘Franssen’ even naar binnen te glippen, een limonade te bestellen, tegen de prijs van 30 of 40 cent (het was uiteraard nog de guldentijd). Voor het café werd er even gepauzeerd, terwijl ‘Zjeng de Moneka’ voor de tiende keer gekweeld werd. En dan ging het weer verder of weer terug richting De Pin. Tot bij Soons……..Daar werd gedraaid en weer trokken we als een zingend en lachend lint richting dezelfde cafés tot aan de kerk. Onderwijl werden de liedjes:” Wèlt geer neet nao de pieringe……”,” Bij mien tant Katrien….”, “Miene maan is gek op tillevizie….”,en “d’n drekmaan” tot in den treure (nou ja) herhaald. Vooral de Maastrichtse liedjes deden het uitstekend, afgewisseld met “Sjingeleboem” en “In Heeële sjteit d’r Lange Jan…”. Het was een feest van jewelste. En omdat er nauwelijks tot geen autoverkeer was die dagen konden we naar hartenlust in een ‘reijaloet’ onze gang gaan.

Frituur Habets

Tussen café Franssen en het H. Hartbeeld lag de enige frituur van Amby van de familie Habets. Daar, voor derde keer aangeland, vonden we het ultieme genot: Een ‘tuut friet’ met een kroket. Heerlijk….en apart. Want dat deed je niet vaak, naar de frituur gaan. En rond de frituur troffen de feestende Ambynezen elkaar, onherkenbaar of bekend. Gezelligheid troef. En was de ‘tuut friet’ dan verorberd,………dan was voor ons, kinderen, de dag zo goed als ten einde en gingen we in dezelfde reijaloet terug richting De Pin. Maar... in de wetenschap….morgen weer de straat op: carnaval. Tot mörge………

• 

  1959 Jeugdprinsenpaar Prins Peter Aerts en Prinses Ria Rompelberg

• 

  1962 Jeugdprinsenpaar Prins Luc d’n iersjte ( Luc Habets) en Prinses Ankie Meijer

• 

  1964 In later jaren werden er jeugdzittingen georganiseerd

De laatste foto is gemaakt bij de jeugdzitting in 1965 bij café zaal Veulemans aan de Severenstraat. Het jeugdprinsenpaar was Roy Remmert en Myra Stals. Naast hen het aftredend jeugdprinsenpaar Peter Lonis en Annemie Geelen. Luuk Vries zong uit volle borst een mooi lied. (Bron: L. Vries)

Foto's gezocht

Momenteel hebben we nog geen foto's van jeugdcarnaval rond 1957. Daarom staan er een paar andere foto's van iets later bij. Heb jij foto's die beter bij dit artikel passen? Dan kun je ze zelf uploaden. Lees hier hoe het uploaden gaat. Daarna kun je de foto's plaatsen in het artikel. Zie uitleg afbeelding plaatsen. Je kunt foto's ook doorgeven via WeTransfer en dergelijke. Klik hier voor de uitleg. Als het niet anders kan, dan mail de foto's (max 10 mb) naar mediaamiepedia.nl. Bedankt voor het meedenken!