Familie Stevens van Severen
Zo’n 100 jaar geleden was Amby een dorp dat bestond uit boeren en fabrieksarbeiders. Mensen die hard moesten werken om hun gezin te onderhouden. Daarnaast woonden er enkele beter gesitueerden binnen de dorpskern, de notabelen. Denk hierbij aan een notaris of hoofd van de school. Tot slot was er nog een hogere stand. Zij woonden op huize Severen of kasteel Geusselt of lieten prachtige herenhuizen bouwen aan de Scharnerweg. Je zag ze niet vaak in het dorp, niet in het café en niet in de winkels. Ze begaven zich vooral in hun eigen kringen, een enkeling daargelaten die het tot burgemeester schopte. Maar de familie Stevens van Severen was hierop een uitzondering, zij waren juist heel betrokken in het dorpsleven van Amby en de kerk in het bijzonder.
Geld verdiend met wapens
De familie Stevens hadden hun kapitaal verdiend met het produceren van wapens. Grootvader Pierre Stevens produceerde wapens voor het Nederlandse leger. De Frans-Duitse oorlog in 1870-1871 leidde tot een grote vraag aan geweren. Stevens zag zijn productie, personeel en winst stijgen. Het waren gouden tijden voor de Maastrichtse wapenindustrie. Feitelijk ging het té goed, want op een gegeven moment was het leger voorzien van wapens en restte alleen nog de productie van sierwapens voor officieren. In 1880 wordt het besluit genomen de fabriek te sluiten, maar de familie Stevens zit nog steeds goed in de slappe was. Prosper Stevens staat in dat jaar op de 58e plaats op de lijst van hoogstaangeslagenen binnen Limburg.
Vertrek uit de stad naar het groen
Een jaar na het sluiten van de fabriek, vertrekt Prosper Stevens (geboren 1846, Maastricht) met zijn vrouw Judith Daems (geboren 1847, Maastricht) weg uit Maastricht, een dichtbevolkte, stinkende industriestad. Zij nemen hun intrek op huize Severen, een grote tegenstelling met hun oude woning aan de Capucijnenstraat. Prosper en zijn vrouw woonden hier in alle rust, omgeven met weelderig groen. Het echtpaar was kinderloos, maar bij hen in woonden 2 neven en 1 nichtje, kinderen van zijn vroeg gestorven broer. Prosper investeert flink in het kasteel. Veranda’s worden aangebouwd, maar de grootste ingreep is de transformatie van het park. In 1882 werd de strakke, classicistische tuin verbouwd tot een park in de Engelse landschapsstijl, zoals die eind 19e eeuw in de mode komt. Geen rechte lijnen en geometrische vormen maar romantische doorkijkjes, slingerende paden met centraal een mooie vijverpartij. Kortom, het park, zoals wij dat vandaag de dag nog kennen.
Een nieuw optrekje
In 1887 trouwt de inwonende neef Fernand met zijn geliefde Anne Victoire Lambertine Claikens. Zij hebben een huis laten bouwen dat bekend staat als villa Kampveld (Van Slijpestraat 2A). Het gebied waar de villa werd gebouwd heette Op de Camp of Kampveld. De villa is dus genoemd naar een oude veldnaam. De villa ligt op het landgoed van kasteel Severen. Pas ver in de 20e eeuw worden de straten eromheen aangelegd die we nu nog kennen als de Van Slijpestraat, Westrand, etc.
Ridder in de orde van de H. Gregorius
Tot zover blijkt nog nergens uit dat deze familie Stevens de Ambyse gemeenschap goed gezind is. In 1878 heeft Prosper Stevens weliswaar belegd in het oprichten van een ‘schouwburg-vereeniging’ in Maastricht, maar dat was in Maastricht, niet in Amby. De betrokkenheid bij Amby blijkt voor het eerst in 1889 toen Prosper lid werd van de gemeenteraad. Enkele jaren later, in januari 1893, schenkt hij een wagon kolen aan de armen van Amby om de strenge winter door te komen. In die tijd heerste ook een difterie-epidemie in deze streken. Het uitdelen van kolen was een hart onder de riem bij de dorpelingen in Amby. Een jaar later stelt Prosper zijn lusttuin (park Severen) open voor het publiek door een grote hippodrôme (paardenconcours) te organiseren waarbij hijzelf président d’honneur is. Tegen betaling is iedereen welkom op zijn landgoed. In die jaren doet hij blijkbaar nog veel meer goede dingen, aangezien hij in 1896 door de Paus benoemd wordt tot ridder van de orde van den H. Gregorius den Groote. Diegene die zich landelijk bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt voor kerk en maatschappij kan het geluk hebben geridderd te worden. Zijn neef Fernand wordt later eveneens geridderd.
Oprichting harmonie
Als in 1898 de Harmonie St. Walburga wordt opgericht is er geen startkapitaal om onder andere instrumenten te kopen. Hiervoor wordt een beroep gedaan op de beter gesitueerden in Amby. Met succes. Burgemeester Hennus doet een duit in het zakje maar ook Fernand Stevens. Fernand schenkt zelfs het vaandel en wordt ere-voorzitter van de harmonie!
Het Rijke Roomsche leven
Een jaar later schenkt Prosper Stevens aan de kerk een beeld van De Heilige Familie. Uit de krant blijkt dat er nog veel meer interieurstukken zijn gesponsord aan de kerk. In 1902 wordt geld ingezameld voor het 25-jarig jubileum van paus Leo XII. Het opgehaalde geld wordt gepubliceerd met als doel anderen aan te sporen ook te doneren. Waar de meeste vrome provinciegenoten een aantal centen tot een paar gulden doneren, is de bijdrage van Prosper aanzienlijk groter. Maar liefst 50 gulden doneert hij aan het feestje voor de paus. Een vrome man…
In de vergetelheid
In 1902 overlijdt Prosper en in 1910 zijn vrouw. Beiden worden begraven in het familiegraf aan de Tongerseweg. Uit haar testament blijkt dat de weduwe Stevens-Daems de kerk in Amby nog een schenking nalaat. Ter meerdere zekerheid dat ze daadwerkelijk in de hemel komen, heeft ze een ‘jaargetijde’ geregeld: jaarlijks wordt er voor de zielenrust van dit echtpaar gebeden. Hun neef Fernand stierf een paar jaar later in 1911 op Villa Kampveld. Zijn vrouw Claikens vertrekt in 1920 kinderloos naar Brussel. De familie Stevens is al lang vergeten, maar hebben toch hun sporen achtergelaten in Amby. Dankzij hen heeft Harmonie Walburga een mooie start kunnen maken en is de kerk voorzien van mooie interieurstukken. En laten we hun geste aan de armen in Amby door gratis kolen te verstrekken niet vergeten. Een vermelding op Amiepedia is dan zeker op zijn plaats…
Zie ook
- Huize Severen
- Hoeve Severen
- De Heilige Familie over het beeld dat de familie Stevens schonk aan de kerk
Bronnen, noten en/of referenties
|