Tiendschuur

Uit Amiepedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Tiendschuur ook wel Hagenhof genoemd. Het gebouwencomplex aan de Hagenstraat is eind vorige eeuw geheel gerestaureerd, maar bestond daarvoor uit twee gedeelten, het herenhuis en de pachthoeve.

Beschrijving

Rechts van de binnenplaats bevonden zich twee grote schuren. De achterste van de twee is de jongste. Het herenhuis van de Tiendschuur is in de 18e eeuw gebouwd van bakstenen met hardstenen details en heeft inwendig een reeks aaneensluitende kamers. De pachtershoeve heeft een troggewelf op houten ribben. Van de twee bakstenen graanschuren heeft de hoogste en tevens breedste aan de veldzijde een sluitsteen van de poortbrug. Op deze sluitsteen is het jaartal 1769 aangebracht. In deze schuur bevinden zich twee spitsbogen, door steunberen versterkt, die de gordingen van het dak dragen. De witte gebouwen van de Tiendschuur zijn schilderachtig rond een grote binnenplaats gegroepeerd. Dit complex uit de 18e eeuw schijnt niet de oorspronkelijke Tiendschuur te zijn, die lag meer naar het oosten. In een schoorsteen van de hoeve zijn tegels ontdekt uit de twaalfde eeuw. Ook bezit het huis twee schoorsteenmantels eveneens van oudere datum.

Tiendschuur in de jaren vijftig

Oorsprong van de naam

De naam Tiendschuur komt van betalingen in tienden. Dat wil zeggen, het tiende deel van de opbrengsten in natura moest worden afgedragen als betaling aan de verpachter. Die tienden werden eertijds opgeslagen in een tiendschuur. Tot het einde van de achttiende eeuw van de Tiendschuur een cijnshoeve van het kapittel van St-Servaas te Maastricht. Het Kapittel van Sint-Servaas had namelijk net als de Proosdij van Meerssen en de Koning van Spanje (welke recht had op tienden van de bossen)recht op een bepaald deel van de agrarische producten dat de bevolking in natura moest voldoen.

Eigenaren in 20e eeuw

Begin twintigste eeuw kwamen de gebouwen in het bezit van de familie Regout. Zij verpachtte het herenhuis en de boerenhoeve apart. In 1960 werd de boerderij door de erven verkocht aan de toenmalige pachter G.Damoiseaux. Na stopzetting van zijn bedrijf vanwege overlijden, werd de boerderij en later ook het huis in 1984 verkocht en vervolgens door de toenmalige eigenaar eind jaren 80 doorverkocht aan aannemer A.Coppes, die het complex, op een geweldige manier, geheel restaureerde en er woningen in onderbracht.

Zie ook